صبر بر دو گونه است : صبر بر آن چه که نمى پسندى و صبر از نداشتن آن چه که دوست دارى . در صورتى که نداشتن آن چه که دوست دارى ، به خاطر آن باشد که عقل یا شرع اجازه نمى دهد که آن را به دست آورى . پس بر خود سخت مى گیرى و با صبورى از آن چشم مى پوشى