هیبت با ناامیدى مقرون است . یعنى (اگر کسى از امرى بترسد، از رسیدن به آن ناامید مى شود.) و حیا با محرومیت (از بسیارى منافع و مقاصد پست دنیایى). و فرصت ، چون گذر ابر مى گذرد. فرصت هاى نیکو را دریابید.